Cees Buddingh‘ zei ooit ‘Als je het niet zo zegt, moet je het ook niet zo schrijven’.

Toch zou deze uitspraak bij sommige ondernemers een beetje verwarring kunnen opleveren; spreektaal wordt steeds vaker schrijftaal.
Als iemand zegt ‘kijk ’s hier’ dan klinkt dat al snel als ‘kijk is hier’. Dat geeft helemaal niets; we begrijpen het wel, maar wanneer je in communicatie naar anderen schrijft ‘kijk is hier’ dan is dat natuurlijk erg verwarrend, en vooral slordig.

Degene die ‘kijk is hier’ of ‘heeft u wel is’ schrijft, schrijft zoals hij spreekt. En in zíjn ogen (en oren) klopt het. “Ik zeg toch is? Dan schrijf ik het ook.”
Tja… (En dan helpt die spellingcontrole ook al niet, want die denkt dat ‘is’ goed eens. Eh, is!)

Tekst onderscheiden

Ook verwarrend kan het gebruik zijn van buitenlandse termen of woorden in een Nederlandstalige tekst. Je kunt, al lezende, ineens op iets stuiten waar je geen chocola van kunt maken als het niet duidelijk is aangegeven.
Zijn dit woorden die ingeburgerd zijn in onze taal (zoals manager, download, upgrade) dan kunnen we ervan uitgaan dat dit bij de lezer duidelijk zal overkomen.

Wanneer middenin een stuk tekst echter opeens woorden in een andere taal staan en de lezer wordt niet “gewaarschuwd” door schuinschrift (of dat stukje tekst tussen enkele aanhalingstekens) dan zit je toch heel even gek te kijken. Ik had dat met het onderstaande stukje dat ik op Wikipedia vond:

Er kwam in dat interview een herinnering aan zijn diensttijd naar boven. Hij vertelde dat hij ’s nachts op wacht stond aan de rand van een exercitieterrein, een volle twee uur onbeweeglijk in dezelfde houding, de karabijn aan zijn voeten. “Waarom deed je dat toch eigenlijk?” vroeg hij zich af. Waarop zijn antwoord luidde: “Als demonstratie dat je ook a noble roman kon zijn, iemand langs wie verdriet, ellende of lichamelijk ongemak afgleed, als water langs de veren van een eend.”

In de laatste zin loop je nietsvermoedend tegen iets op en je vraagt je af wat er nu eigenlijk staat. Wat is a noble roman? Wat is een noble? Ik pak die zin nog een keer, maar nu op een andere manier geschreven:

“Als demonstratie dat je ook a noble roman kon zijn, iemand langs wie verdriet, ellende of lichamelijk ongemak afgleed, als water langs de veren van een eend.”

Zou het er op die manier gestaan hebben (of tussen enkele aanhalingstekens) dan zou sneller duidelijk geweest zijn dat het hier een andere (Engelse) taal betreft. En als ‘roman’ dan ook als ‘Roman’ geschreven zou zijn dan zou het de lezer duidelijk geweest zijn dat het hier om een edele of adellijke Romein ging.

Maagproblemen of marketing?

Wat is interne branding?

Houdt u (of uw lezer) zich niet met marketing- of merkzaken bezig dan bent u misschien geneigd om te gaan zoeken naar een nieuwe omschrijving voor maagoprispingen.  Het gaat hier echter om brand als in merk.

  • Ter verduidelijking van buitenlandse termen schrijven we die dus schuin (italic), of tussen enkele aanhalingstekens. Er kan eventueel een uitleg bij gegeven worden in de vorm van een voetnoot. Maak het uw lezer duidelijk, en gemakkelijk.

Een beller is wel sneller, maar…

Wat ook voor verwarring kan zorgen zijn zakelijke teksten geschreven via dat met ons vergroeide medium: de telefoon. Handig, zeker wanneer je snel iets wilt posten op Facebook of LinkedIn, maar minder handig is haast gecombineerd met dat posten.
Typefouten liggen sowieso op de loer met die kleine toetsen en ook de autocorrectie kan een bron van vermakelijkheid zijn.
En laat ik daar nu geen voorbeelden van hebben…  Dat dan in een volgend blog (maar voorbeelden in de reactiebox zijn uiteraard ook welkom).